یکی از رایج‌ترین مراسم عزاداری که در ایران مرسوم بوده “عَلَم‌گردانی”، ” عَلَم‌کشی” یا ” عَلَم‌برداری” است که با یاد حضرت ابولفضل(ع) به مجلس آورده و این‌گونه به سوگ عَلَم‌دار کربلا می‌نشینند.
خبرگزاری فارس لرستان_ سمیرا عزیزی؛ سوگواری برای امام حسین(ع) و یاران‌شان، آئین، سنن، سبک‌ها و قالب‌های مختلف و متعددی دارد که در طول تاریخ نیز تحولات زیادی را از سر گذرانده است.
یکی از رایج‌ترین مراسم عزاداری که در ایران مرسوم بوده “عَلَم‌گردانی”، ” عَلَم‌کشی” یا ” عَلَم‌برداری” است که با یاد حضرت ابولفضل(ع) به مجلس آورده و این‌گونه به سوگ عَلَم‌دار کربلا می‌نشینند.
در این آئین از “عَلَم”، “جریده” یا “توغ” استفاده می‌شود که وسیله‌ای از جنس فلز، چوب یا آهن است و به آن پارچه‌های رنگین قیمتی می‌بندند.
این وسیله معمولا در جلوی صف سوگواران حرکت داده شده و به کسی‌که “عَلَم” را با خود حمل می‌کند، “عَلَم‌دار” می‌گویند. ساز و بست تزیین صفحه‌های فولادی برای به وجود آوردن نشانه‌ها و اشیای نمادین مورد استفاده در این مراسم مذهبی را “عَلَم‌سازی” گویند.
مردم بروجرد ارادت ویژه‌ای به ائمه اطهار(ع) دارند و در زندگی روزمره‌شان، این موضوع به وضوح دیده می‌شود به‌طوری‌که یکی از صنایع اصیل هنرمندان این شهر، ساخت عَلَم است.
در این هنر، سازه‌ای فلزی و چلیپا مانند را که دارای تیغه‌هایی است و تعدادشان از عدد فرد تبعیت می‌کنند، با هنرهایی نظیر قلم‌زنی، مشبک کاری و طلاکوبی روی فولاد و همچنین احجام فلزی مانند گلدان، پرنده و غیره تزیین می‌کنند.
گفتنی است که هم‌اکنون این صنعت، به همت استاد حسن خاجوی از اساتید پیشکسوت علم‌سازی کشور در بروجرد رواج دارد.
انتهای پیام/
