بیکاری و بی شغلی در هر جای لرستان بیداد میکند و البته این وضعیتِ اسفناک در خرمآباد به عنوان مرکز استان نمایان تر است.
جوانان و نوجوانان دیگر شهرهای استان به امید راه اندازی کسب و کاری کوچک، عده ای بدون پشتوانه مالی و عده ای با سرمایه ای اندک، به خرمآباد مهاجرت میکنند.
حال نبود زیرساخت مناسب و کافی برای اشتغال زاییِ انبوه افراد بیکار استان اتفاقات ناخوشایند بسیاری را رغم میزند که در نهایت کسی عهدهدار این فجایع نمیشود!
عدهای بر این عقیده اند دستفروشان درحال سوء استفاده از این شغل میباشند و بایستی با آنها برخورد شود، که این درصورتی است رهن و اجارهی یک مکان چند متری نیازمند سرمایه است؛
به یقین هر کسی به مراتب تمایل بیشتری به فروشندگی در زیر یک سقف دارد تا آواره بودن در کناره های خیابانها و معابر.
در حال حاضر کاری به کارخانه های راکد استان نداریم، خواستار ایجاد شغلِ دائم برای افراد بیکار نیز نیستیم
اما با اتفاق تلخ روز گذشته و همچنین اتفاقات مشابه آن، این سوال به وجود میآید اگر یک مکان مناسب در سطح شهر برای دستفروشان در نظر گرفته شود بازهم شاهد اتفاقاتی از این دست خواهیم بود؟
آیا اگر خرمآباد مانند سایر شهرها دارای بازارچهی میوه و ترهبار در سطح شهر باشد، نتیجهی بهتری ندارد؟
افراد کم بضاعت شایستهی داشتن شغلی با شرایط مطلوب نیستند؟
- نویسنده : نگین دالوند
رضا-س
تاریخ : ۱۶ - بهمن - ۱۴۰۰مسئولین شهرداری باید به فکر ایجاد بازارچه های محلیمیوه و تره بار باشند.