یک محله حاشیهنشین همچون ماسور، اسدآبادی، کرگانه یا هر محلهای دیگری از شهرهای استان لرستان بایستی دارای امکانات زیرساختی فرهنگی، آموزشی، ورزشی، بهداشتی، درمانی و مشاورهای همچون سایر مناطق برخوردار باشد. طبیعی است نبود اینگونه زیرساختها خودش باعث نابرابری در دسترسی به امکانات زیست شهری میشود.
در این رابطه رسالت همه سازمانها و ادارات به ویژه شهرداریها و شوراهای اسلامی شهرها مهم است.
جمعآوری معتادان متجاهر صرفاً نباید محدود و مقطعی باشد؛ همه شامل شهرداری، بهزیستی، نیروی انتظامی، شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر، فرمانداری و … در یک هماهنگی فرابخشی و نظاممند بایستی این روند را یک پروسه ببینند نه یک پروژه.
بدینروی، جمعآوری بایستی یک اقدام دائمی و پایدار باشد.
مرحله بازتوانی اجتماعی و اقتصادی بهبودیافتگان از اعتیاد یک مرحله بسیار مهم است؛ شخصی که از اعتیاد رها میشود باید در دوران پسا بهبودی بتواند به جامعه بازگردد و از نظر اقتصادی نیز شغلی شرافتمندانه و آبرومندانه داشته باشد. ترک اعتیاد یک مرحله است و بازتوانی بهبودیافته مرحله مهمتری است. برای مثال از برخی از بهبودیافتگان میتوان در بخش فعالیتهای مرتبط با بازیافتها استفاده کرد.
دولت و مجلس بایستی بیشتر از گذشته از دفاتر تسهیلگری توسعه محلی در محلههای حاشیهنشین حمایت کنند. همچنین ضرورت دارد سازمان فرهنگی، ورزشی و اجتماعی شهرداریها هم در این زمینه حمایتهای لازم را از دفاتر تسهیلگری محلههای حاشیهنشین داشته باشد.
متأسفانه براساس برخی آمارهای موجود در حال حاضر در شهری همچون خرمآباد تعداد ۱۵ محله حاشیهنشین وجود دارد و این تعداد یک آمار نگرانکننده و هشدارآمیز است.
بدینروی نیاز است هرچه بیشتر، فعالیتهای فرهنگی، آموزشی و مشاورههای تخصصی در محلههای حاشیهنشین را برای خانوادهها گسترش داد و این مهم، مستلزم حمایت همه جانبه دولت و مجلس است.
به مقامات استان لرستان در سه قوه (مجریه، قضاییه و مقننه) پیشنهاد میشود به صورت منظم نشستهای هماندیشی با دفاتر تسهیلگری محلههای حاشیهنشین شهرهای استان داشته باشند.
همچنین از نظرات و دیدگاههای متخصصان و پژوهشگران جامعه دانشگاهی استان استفاده کنند.
اینگونه نشستها برای افزایش همافزایی برمعیار استفاده از خردجمعی کارشناسی در جهت مقابله هرچه اثرگذارتر و اجتماعیتر و جامعهمحورتر با آسیبهای اجتماعی در محلههای حاشیهنشین است.
ایجاد رونق اقتصادی در محلههای حاشیهنشین با مشارکت خود مردم ساکن این مناطق از اهمیت اساسی برخوردار است.
طبیعی است هرچه فقر و بیدرآمدی و بیکاری در اینگونه محلهها گسترش یابد خود به خود آسیبهایی همچون اعتیاد، خشونت، طلاق و … بسترهای مقدماتی را برای بروز پیدا میکنند.
اعتیاد یک آسیب چندوجهی است و به همین علت نیاز است با همکاری بهزیستی، امور اجتماعی استانداری، شهرداری، فرمانداری، نیروی انتظامی و همیاری سازمانهای مردمنهاد تخصصی این عرصه، به نگاه تخصصی و مسئلهمحور به آن نگاه کرد و در این مسیر، بازدیدها و نظارتهای میدانی و حتی تحقیقات و پژوهشهای میدانی کاربردی با تمرکز بر محلههای حاشیهنشین را افزایش داد.
کاهش اشتغال روستایی از عوامل افزایش مهاجرت به شهرها و توسعه حاشیهنشینی است؛ برای اشتغال در روستا به عنوان یک جایگاه مهم تولید کشور بایستی برنامه عملیاتی داشت. عدم حمایت کافی، نهادمند و پایدار از روستا و کشاورز باعث کاهش جمعیت روستاها و افزایش بیرویه و بدون برنامه مهاجرت و پهنتر شدن بستر حاشیهنشینی خواهد شد.
صرفاً جمعآوری معتادان متجاهر مهم نیست بلکه داشتن برنامه مشخص و معین برای اینکه معتاد دوباره به زیست پاکی بازگردد و سپس یک برنامه منسجم و عملیاتی برای بازتوانی اجتماعی و اقتصادی برایش اجرا شود از اهمیت راهبردی پایدار برای اعتیادزدایی برخوردار است.
شهرام شرفی