به دیگر سخن، کمبود اعتبارات کافی برای ایجاد تحول در استان، فقط مختص به دوره تحریم‌های شدید فعلی نیست و همواره در زمان‌هایی که دولت‌ها درآمدهای بالایی هم داشته‌اند در مورد استان لرستان این کمبود‌ها وجود داشته است. استان لرستان برای خروج از موقعیت فعلی که در شاخص فلاکت اقتصادی، رتبه اول را در سطح […]
به دیگر سخن، کمبود اعتبارات کافی برای ایجاد تحول در استان، فقط مختص به دوره تحریم‌های شدید فعلی نیست و همواره در زمان‌هایی که دولت‌ها درآمدهای بالایی هم داشته‌اند در مورد استان لرستان این کمبود‌ها وجود داشته است.
استان لرستان برای خروج از موقعیت فعلی که در شاخص فلاکت اقتصادی، رتبه اول را در سطح استان‌های کشور داراست نیازمند تحول‌خواهی و تحول‌آفرینی است.
تحول‌خواهی نیز علاوه بر بخش‌های غیردولتی همچون سازمان‌ها مردم‌نهاد، احزاب، رسانه‌ها و بخش مدنی جامعه بایستی در سطح مدیران و نمایندگان استان هم به صورت تیمی، گروهی و جمعی تقویت شده و نهادینه شود.
برای مثال، اگر می‌گوییم استان لرستان به صورت سالانه دارای ۱۲ میلیارد مترمکعب روان‌آب خروجی است بایستی حق آبه آن به حداقل ۳ میلیارد مترمکعب افزایش یابد تا بشود و بتوان از کشاورزی خرده‌مالکی و معیشتی و سنتی به کشاورزی مدرن، مکانیزه و با تولید انبوه، گذار کرد.
پس، تحول‌خواهی بایستی به صورت تیمی، گروهی و با اجماع نمایندگان استان لرستان در مجلس شورای اسلامی و مدیریت ارشد اجرایی استان دنبال شود.
به هر روی، این مهم است که از موضع نمایندگان استان لرستان (با هر نوع گرایش سیاسی) اگر در مسیر مطالبه‌گری برای تحول‌آفرینی در متغیرها و شاخص‌های توسعه و پیشرفت استانی باشد می‌بایست حمایت کرد.
همانگونه که پیش‌تر در یادداشت‌های پیشین هم اشاره کرده‌ام مهم آن است که فرهنگ مطالبه‌گری را در استان لرستان تقویت کنیم و این مطالبه‌گری در مسیر تحول‌آفرینی قرار گیرد.
✍️ شهرام شرفی
