بیستم مهرماه به عنوان روز بزرگداشت حافظ نامگذاری شده است.

بیستم مهرماه به عنوان روز بزرگداشت حافظ نامگذاری شده است.

شعر حافظ فقط پیام دیروز نیست؛ ما همیشه به حافظ نیازمندیم؛ ما همیشه به سرمایه های فرهنگی ایرانی، اسلامی سرزمین مان نیازمندیم.

پیام آنها، شعر آنها، نثر آنها، همگی از عوامل بالندگی و فرهیختگی یک فرهنگ در طول تاریخ است.

اگر می خواهیم که حتماً می خواهیم فرهنگی همواره فرهیخته داشته باشیم باید هماره از سرمایه های انسانی فرهنگی، اجتماعی سرزمین خویش صیانت کنیم و وارثان خوبی برای انتقال پیامهای اینگونه سرمایه های کم نظیر باشیم.

بزرگان شعر و ادب فارسی همچون فردوسی، حافظ، سعدی و امثالهم، همگی مدام باید اشعارشان و نثرشان، خوانش شود تا فرهنگ عمومی گفتاری و نوشتاری، فرهیختگی خودش را حفظ کند و از دست ندهد.

از منظر جامعه شناسی نیز هویت داشتن یک ملت معلول پاسداشت سرمایه های انسانی فرهنگی اش است.

اگر وارثان خوبی برای فرهنگ غنی خویش نباشیم طبیعی است که یک آسیب که همان بحران هویت خواهد بود سراغمان به ویژه سراغ نسل نوجوان و جوان می آید و آنجاست که سعدی و حافظ، در جامعه خودشان، غریبه می شوند و در عوض، فلان خواننده سطحی خوان! هواداران بسیاری پیدا می کند.
نسل نوجوان و جوان ما تا چه حد با رودکی آشناست؟

تا چه حد با فردوسی؟ تا چه حد با حافظ؟ و تا چه حد با گلستان سعدی؟ و امثال این بزرگان سرزمینی.

اگر ما از آشنا کردن نوجوانان و جوانان با شعرها و نثرهای اینگونه بزرگان غفلت کنیم آنگاه دچار بحرانی فرهنگی، اجتماعی به نام «بحران هویت» می شویم.

این کاملاً حتمی است که فردی که دارای بحران هویت است به هر سو خواهد رفت و وضعیت روحی و روانی «آنومی» با بی هنجاری پیدا خواهد کرد که تبعات اجتماعی رفتاری خطرناکی نیز برای جامعه خواهد داشت.

ای بـی‌خبــر بکــوش کـه صاحب خبــر شوی/ تــا راهــــرو نباشی کـی راهـبـر شـوی (حافظ)

  • نویسنده : شهرام شرفی / صاحب‌قلم لرستان